MAZHAR CAN-I CANAN ŞEMSÜDDİN

 

Doğumu – 1113 hicri. 1701 miladi. Vefatı 1195 hicri. 1781 miladi

 

ŞEMAİLİ

Uzun boylu, heybetli, gökçek yüzlü, buğday benizli, siyah sakallı, mehabet ve celal sahibi idi. Muhammed b. Hanefiyye neslinden olup seyyid idi.büyük dedesi ve ninesi büyük velilerdendi. Nineleri cemadatın tesbihatını açıktan işitirlerdi.

Asil bir şecereye sahiplerdi. Şemsüddin 16 yaşlarında iken pederleri mirza can vefat etti.18 yaşında seyyid Muhammed hz. Lerine intisab etti.28. dedesı hazreti Ali kerremallahu veche dayanır. Dört yıl hizmet ve sohbetlerinde bulunarak seyru sulukunu tamamladı. Halife oldu, hırka giydi. Allah ın lütfu ile keşif ve tasarrufa nail oldu.

Şeyhi seyid nur Muhammed hazretleri vefat ettikten sonra zamanın bütün meşayıhına hizmet etti. Sohbetlerinde bulundu kemale erdi. Nakşi, kadiri, müceddidi, çeşti,ve sühreverdi tariklerinden dersler verdi. Sahibu zaman idi. tarikat sahiplerini birbiriyle kaynaştırmada dirayet ve himmete sahipti. Gaibden teveccüh eder , tesiri derhal görülürdü. Ona imtihan kasdı ile gelenler derslerini alıp geri giderlerdi.

Bir gün adamın birisi Şemsüddin hazretlerine gelir.

Şemsüddin’in tantanası rahmani midir ,değil midir? Anlamak için geldim der.

Hazret bu yersiz sözden müteessir olur, adamın yüzüne keskin bir şekilde bakar, adam yere düşer. Sudan çıkan balık gibi çırpınmaya başlar, kalkamaz, feryat eder. Yalvarır,

Hüda hakkı için beni affet der. Tevbe ettim. Bir daha yapmam der. Hazret derki hakkın ismi araya girdi, ne yapalım der ve adamı kaldırır.

1195 yılı muharrem ayının 9. Cuma günü akşam Allah diyerek fatihayı okur ve ruhunu teslim eder. < mazhar-ı can-ı canan habibullah > diye anılır.

Mevlai mütealimiz hepsının himmetlerinden ayırmasın. Amin